Σταύρος Χατζόπουλος PhD
2023
Εισαγωγή
Στο Κεφάλαιο 1, εξετάστηκαν τα στοιχεία που έχουμε σχετικά με την προέλευση του φαινομένου των ΑΤΙΑ και δόθηκαν ορισμένες υποδείξεις σχετικά με τα διαθέσιμα ουσιαστικά δεδομένα και τον σημαντικό ρόλο του ανθρώπινου παρατηρητή. Μια από τις σημαντικές υποθέσεις του προαναφερθέντος υλικού ήταν ότι οι διάφορες κατηγορίες ΑΤΙΑ (NL, DD, και CE) μπορεί να δημιουργούνται από διαφορετικά οριακά φαινόμενα. Η λανθασμένη ενσω- μάτωση όλων αυτών των διαφορετικών δεδομένων, καθιστά αδύνατο το έργο της εξεύρεσης μιας σοβαρής επεξήγησης για το φαινόμενο.
Τα τυπικά στοιχεία σχετικά με τα ΑΤΙΑ περιλαμβάνουν συνήθως: περιγραφές μαρτύρων, φωτογραφίες, βίντεο, και καταγραφές ηλεκτρομαγνητικών η υπέρυθρων σημάτων (signatures σε τεχνική γλώσσα). Κάποιες λίγες αναφορές κάνουν νύξη για μεταλλικά θραύσματα από ΑΤΙΑ, όπως στην περίπτωση της Ubatuba το 1933 στην Βραζιλία. Μάρτυρες σε μια παραλία λέγεται ότι είδαν έναν δίσκο να βυθίζεται και να εκρήγνηται, πλημμυρίζοντας την περιοχή με ασημένια θραύσματα εξαιρετικά καθαρού μαγνησίου (Valleè, 1990). Αναλύσεις των θραυ- σμάτων από τον Garry Nolan, δεν βρήκαν κάτι το εξαιρετικά περίεργο (Valleè and Nolan, 2017). Ακόμα πιο λίγες αναφορές κάνουν νύξη σε "υπολείμματά από πεσμένα ΑΤΙΑ". Αυτές οι δύο τελευταίες κατηγορίες ανήκουν σε μια “σκοτεινή” μερίδα αποδεικτικών στοιχείων, δε- δομένου ότι ο άκρως απόρρητος χαρακτήρας τους, καθιστά σχεδόν αδύνατη την ανοικτή πρόσβαση στις διαθέσιμες πληροφορίες.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα δεδομένα δεν περιλαμβάνουν όλα τα αναγκαία στοιχεία που απαιτούνται για να καταλήξουμε σε ένα επιστημονικά έγκυρο αποτέλεσμα. Οι φωτογραφίες των αντικειμένων δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα καθαρές (βλ. την συλλογή του Vicente Ballester Olmos στο FOTOCAT), τα βίντεο δεν είχαν πολλά σημεία αναφοράς, τα ηλεκτρομαγνητικά και υπέρυθρα χαρακτηριστικά χρειάζονταν και άλλου είδους πληροφορίες (βλ. την ανάλυση του Mike West για το βίντεο Gimble) κ.λπ. Η εξαιρετική ανάπτυξη του Photoshop και των προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης σε εικόνες και βίντεο, καθώς και η τάση ορισμένων ατόμων να δημιουργούν ψεύτικα αποδεικτικά στοιχεία, είχαν ως αποτέλεσμα να μην γίνονται πλέον πιστευτές αυτές οι κατηγορίες δεδομένων.
Η επίσημη κοινωνική εμφάνιση των "συντριμμένων ιπτάμενων δίσκων" έγινε το 1980, όταν οι Charles Berlitz και William Moore δημοσίευσαν το βιβλίο τους πάνω στην υπόθεση του Roswell. Παρόλο που η ιστορία του Roswell στο διαδίκτυο έχει μια συγκεκριμένη εξωγήινη χροιά, υπάρχουν πολλές εκδοχές των γεγονότων από διαφορετικούς συγγραφείς που έχουν διαφορετικές θέσεις για το θέμα. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι την ίδια χρονική περίοδο με το Roswell υπάρχουν και άλλες μαρτυρίες για περίεργες πτώσεις “σκαφών”. O ανα- γνώστης θα βρει επιπλέον θεματικές πληροφορίες στο εξαιρετικό άρθρο του Curt Collins στο blog του “Flying Saucers Foiled Again !!”.
Όσον αφορά τους αριθμούς των “εξωγήινων αντικειμένων” που έχουν πέσει η καταρρι- φθεί, το διαδίκτυο είναι γεμάτο από ενδιαφέρουσες και πολύ πιθανόν, αναξιόπιστες πληρο- φορίες1. Πρόσφατα, τα νούμερα των συντριμμένων σκαφών “αναβαθμίστηκαν” μέσω μιας συνέντευξης του Steven Greer που έδωσε στον Youtuber Chris Lehto (βλέπε τις αναλυτικές πληροφορίες στο Vortex No 4, 2023). Ο Dr. Greer ανέφερε ότι υπάρχουν πληροφορίες για 145 μυστικές στρατιωτικές τοποθεσίες με υλικό από συντριβές δίσκων. Συνολικά υπάρχουν 752 μάρτυρες και 121 περιπτώσεις ανάκτησης συντριμμένων σκαφών.
Αυτός ο μεγάλος αριθμός περιστατικών φέρνει αναπόφευκτα τον ερευνητή μπροστά σε μια πολύ απλή ερώτηση, του τύπου: "ΜΑ ποιανού τα σκάφη συντρίβονται"; Υποθετικά η μάλλον πιθανολογικά, ατυχήματα μπορεί να συμβούν ακόμη σε σκάφη εξαιρετικής προηγμέ- νης τεχνολογίας, αλλά ο μεγάλος αριθμός ατυχημάτων υποδηλώνει ότι τα προγράμματα ανάκτησης των συντριμμένων σκαφών, πιθανότατα έχουν να κάνουν με Γήινα σκάφη, από διάφορα μυστικά (black-ops) προγράμματα.
Στόχος αυτού του κεφαλαίου είναι να οριοθετήσει αρχικά ένα χρονολογικό πλαίσιο αναφο- ράς. Έτσι οι ιστορίες των συντριμμένων σκαφών και των διαφόρων τεχνολογιών, που υποθε- τικά αποκτήθηκαν μέσω reverse-engineering, μπορούν να αξιολογηθούν αναλυτικά από τον αναγνώστη.
2.2.Δεδομένα από τον 20ό αιώνα Οι υποθέσεις Roswell, Aztec και Trinity
Οι κλασικές αναφορές από την βιβλιογραφία (Clark,1978. Vallée,1990), αναφέρουν περί- που 7 -19 συντριμμένα σκάφη στα μέσα του 20ο αιώνα. Οι περιπτώσεις του Roswell και του Aztec είναι οι πλέον γνωστές. Η μυθολογία αυτών των περιστατικών στηρίζεται στην ιδέα ότι μετά την ατομική έκρηξη στο Ναγκασάκι, διάφοροι εξωγήινοι πολιτισμοί μας επισκέφτηκαν, για να δουν πως θα ελέγξουμε τις γνώσεις μας, στα θέματα της πυρηνικής ενέργειας.
2.3.Roswell, Νέο Μεξικό. 2 Ιουλίου 1947 (μια βδομάδα μετά από την μαρτυρία του Kenneth Arnold)
Ένας φωτεινός δίσκος εθεάθη να πετάει πάνω από το Roswell με βορειοδυτική πορεία και ένα αντικείμενο, πιθανότατα το ίδιο, συνετρίβη σε ένα ράντσο 95 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης. Τα συντρίμμια του ανακαλύφθηκαν από τον διαχειριστή του ράντσου (Bratt Brazel) και δύο από τα παιδιά του, αλλά για διάφορους λόγους δεν ανέφεραν αμέσως το γεγονός στις αρχές. Στις 7 Ιουλίου ο ταγματάρχης Jesse Marcel, αξιωματικός πληροφοριών της Αε- ροπορίας Στρατού στην τοπική βάση, ανέσυρε μέρος των συντριμμιών και ο υπολοχαγός Walter Haut ανακοίνωνε στον τύπο την ανάκτηση ενός συντριμμένου ιπτάμενου δίσκου. Ο Marcel διατάχθηκε να φορτώσει τα συντρίμμια σε ένα Β-29 και να τα μεταφέρει στο Wright Field στο Οχάιο. Το αεροπλάνο έκανε μια στάση στο Fort Worth, όπου ο στρατηγός Roger
M. Ramey ανέλαβε την επιχείρηση, διέταξε τους άνδρες να μη μιλήσουν στους δημοσιογρά- φους και εξέδωσε μια δήλωση που απέδιδε την όλη υπόθεση σε ένα μετεωρολογικό μπα- λόνι. Ο William Moore (1980) και αργότερα oi Don Berliner & Stanton Friedman (1994) πήραν συνέντευξη από ενενήντα δύο άτομα σχετικά με την υπόθεση, συμπεριλαμβανομένων τριάντα μαρτύρων από πρώτο χέρι. Ο Marcel τους είπε ότι το υλικό αποτελούνταν από μικρά δοκάρια φτιαγμένα από κάτι σαν μπαλσαμικό ξύλο, σκληρά και εύκαμπτα, με "κάποιο είδος ιερογλυφικών". Υπήρχε επίσης μια ασυνήθιστη καφέ ουσία που έμοιαζε με περγαμηνή, και μια ποσότητα ελαφρού και εξαιρετικά ανθεκτικού μετάλλου που έμοιαζε με αλουμινόχαρτο, καθώς και "ένα μαύρο μεταλλικό κουτί μερικών τετραγωνικών εκατοστών". Σε άλλες εκδοχές της ιστορίας του Roswell, οι ερευνητές λέγεται ότι βρήκαν ένα τρακαρισμένο όχημα σε σχήμα αυγού και τρία ή τέσσερα ανθρωπόμορφα σώματα αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την αρχική τοποθεσία. Tο 1994 η αμερικανική πολεμική αεροπορία, έδωσε την τελική επίσημη εξήγηση δηλώνοντας ότι τα μεταλλικά υπολείμματα που συλλέχθηκαν ανήκαν σε ένα μυστικό πρό- γραμμα ανίχνευσης ραδιενεργών σοβιετικών όπλων (The Mogul project). Ο Kevin Randle (2022) με ένα ποστ στο προσωπικό του blog αμφισβήτησε την επίσημη εξήγηση του Mogul, αλλά τα στοιχεία για κάθε είδους εξωγήινο σκάφος παραμένουν πολύ αβέβαια.
2.4.Άζτεκ, Νέο Μεξικό. 13 Φεβρουαρίου 1948
Τρεις μονάδες ραντάρ λέγεται ότι εντόπισαν ένα αντικείμενο σε τροχιά πτώσης. Όταν αυτό δεν απάντησε σε απόπειρα ραδιοεπικοινωνίας, ειδοποιήθηκε το στρατιωτικό προσωπικό της περιοχής και φέρεται να εστάλη μήνυμα στον υπουργό Εξωτερικών στρατηγό George C. Marshall, ο οποίος με την σειρά του ζήτησε να σταλεί ομάδα έρευνας από το Camp Hale στο Κολοράντο. Σύμφωνα με τον William S. Steinman (1987), η ομάδα του ελικοπτέρου εντό- πισε το σημείο της συντριβής σε ένα βραχώδες οροπέδιο δώδεκα μίλια βορειοανατολικά του Aztec. Αφού έσπασαν ένα από τα "φινιστρίνια", οι επιστήμονες κατάφεραν να ανοίξουν μια πόρτα. Βρήκαν τα υπολείμματα δύο απανθρακωμένων ανθρωποειδών. Ένα από τα μέλη της ομάδας, ο Dr. Detley W. Bronk, λέγεται ότι εξέτασε τα πτώματα. Η ιστορία αυτή αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Robert S. Carr, λέκτορα μαζικής επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, ο οποίος εργαζόταν για την εταιρεία Walt Disney σε "απόρρητα προ- γράμματα που αφορούσαν την μη λεκτική επικοινωνία". Ο Carr τοποθέτησε την τοποθεσία 22 χιλιόμετρα δυτικά (σε αντίθεση με τα βορειοανατολικά) του Aztec. Δήλωσε ότι ο δίσκος είχε διάμετρο 9 μέτρα και περιείχε δεκαέξι (όχι δύο) ανθρωποειδή, τα οποία μεταφέρθηκαν στην αεροπορική βάση Wright-Patterson κοντά στο Dayton, όπου παραμένουν σε κρυονική αναστολή. Τα ανθρωποειδή, ύψους ενός μέτρου, φορούσαν "σκούρες μπλε στολές από με- ταλλικό, εύκαμπτο ύφασμα". Αν και η υπόθεση θεωρείται ως απάτη, ο αναγνώστης μπορεί να βρει επιπλέον στοιχεία στο ανάλογο άρθρο της Wikipedia.
2.5.Η υπόθεση Trinity (1945)
Η υπόθεση έγινε γνωστή από ένα βιβλίο που δημοσιεύθηκε από τον Jacques Vallée και την Paola Harris το 2021. Οι ισχυρισμοί του βιβλίου είναι ευρείς και δυστυχώς έχουν προκα- λέσει πολλές συζητήσεις. Κατά έναν μάλλον περίεργο τρόπο (λαμβάνοντας υπόψη την άψογη ουφολογική καριέρα του Vallée) η όλη ιστορία βασίζεται στη μαρτυρία δύο παιδιών, ηλικίας 7 και 9 ετών, τα οποία ισχυρίστηκαν ότι είδαν την συντριβή ενός οβάλ αντικειμένου σε ένα οικογενειακό ράντσο, έναν μήνα ακριβώς μετά την έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας στην τοποθεσία Trinity το 1945. Τα ονόματά τους είναι Reme Baca και Jose Padilla. Την ημέρα της συντριβής τα παιδιά ανέφεραν ότι όταν πλησίασαν το αντικείμενο μπόρεσαν να δουν με κιάλια παράξενους επιβάτες (σαν έντομα) που κινούνταν ακανόνιστα γύρω από το σκάφος και εξέπεμπαν αγχωτικούς ήχους. Την επομένη του ατυχήματος τα παιδιά επισκέ- φθηκαν ξανά το σημείο της συντριβής με τον πατέρα τους και έναν φίλο της οικογένειας αστυνομικό, χωρίς να δουν κανέναν επιβάτη. Λίγες μέρες αργότερα ήρθε ο στρατός, κατα- σκεύασε έναν δρόμο για να φτάσει στο αντικείμενο που το απέσυραν σε λίγες μέρες. Η απο- κάλυψη που συνεπάγεται αυτή η ημερομηνία είναι πολύ-σημαντική, διότι το γεγονός έλαβε χώρα δύο χρόνια πριν από το Roswell.
Βέβαια προκύπτουν διάφορα ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα των αναμνήσεων των μαρτύρων, από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Όπως έχει παρατηρηθεί επιστημονικά, οι εμπειρίες της ενήλικης ζωής μπορούν να παραμορφώσουν τις αναμνήσεις από την πρώιμη ηλικία.
Μια άλλη βασική πτυχή στην υπόθεση αυτή, είναι ότι οι μάρτυρες πήραν ένα "ενθύμιο" από το συντριμμένο σκάφος. Πρόκειται για ένα αντικείμενο που μοιάζει με βραχίονα. Δυστυ- χώς, οι αναλύσεις υλικών που πραγματοποιήθηκαν δεν έδειξαν καμία ιδιαιτερότητα στη δομή του υλικού και υπέδειξαν ένα αντικείμενο κατασκευασμένο στα μέσα της δεκαετίας του ’40. Αυτό προκάλεσε σημαντικά κύματα για την ιστορία και ο Vallée μάλλον αναγκάστηκε να προ- τείνει κάποιες μάλλον απίθανες εξηγήσεις (το σκάφος συνετρίβη σκόπιμα στο Trinity, ο βρα- χίονας ανήκε στις υπηρεσίες του στρατού που μετέφεραν το σκάφος από την αρχική του θέση κ.λπ.).
Το τελικό αρνητικό χτύπημα στην υπόθεση δόθηκε τον Μάιο του 2023. Ο Doug Dean Johnson δημοσίευσε στην ομάδα UFOUpdates του Facebook ένα μακροσκελές άρθρο, βα- σισμένο στην προσωπική του έρευνα για την υπόθεση Trinity. Έδειξε ότι ο μάρτυρας-κλειδί Eddie Apodaca (αυτός που επισκέφθηκε το σκάφος με τον πατέρα των παιδιών), δεν θα μπορούσε να το έχει κάνει, επειδή εκείνη την εποχή υπηρετούσε στη Γερμανία. Με βάση αυτό και άλλες ασυνέπειες στην ιστορία του Padilla, ο Johnson υποψιάστηκε ότι τα δύο αδέλφια είχαν δημιουργήσει μια ιστορία την οποία πίστεψαν οι Vallée και Harris. Ο αναγνώ- στης μπορεί να παρακολουθήσει όλες τις εξελίξεις της υπόθεσης Trinity στη προσωπική ιστοσελίδα του Johnson (https://douglasjohnson.ghost.io/)
2.6.Τελικές Σκέψεις
Η ιδέα της συντριβής σκαφών / ATIA ακολουθεί πολύ στενά την ιδέα των επαφών με εξωγήινους πιλότους (CE3), των απαγωγών από αυτές τις οντότητες (CE4-CE5) κ.λπ. Εάν εξωγήινα σκάφη επισκέπτονται τον πλανήτη μας, είναι φυσικό ότι κάποια στιγμή μπορεί να συμβούν κάποια ατυχήματα. Και κάπως έτσι, άρχισε η βασική μυθολογία των συντετριμμέ- νων ιπτάμενων δίσκων (crashed flying saucers). Η δυσκολία με αυτές τις ιστορίες είναι το επόμενο βήμα, δηλαδή η χρήση του reverse engineering προκειμένου να κατανοήσουμε πώς αυτά τα σκάφη μπορούν να κάνουν αυτό που υποτίθεται ότι κάνουν. Εδώ ζητείται από τον αναγνώστη να ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα. Αν ένα Iphone του 2025 παραδιδόταν στον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, θα ήταν σε θέση να κατανοήσει και να ανακατασκευάσει τα ολοκλη- ρωμένα κυκλώματα στο εσωτερικό της συσκευής; Απολύτως όχι, διότι δεν είχε τις έννοιες της φυσικής που είναι απαραίτητες για να κατανοήσει πλήρως την λειτουργία του τηλεφώνου. Και αυτή είναι η βασική ιδέα, ότι επί του παρόντος δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει τις ανάλο- γες έννοιες της Φυσικής, προκειμένου να κατανοήσουμε την λειτουργία αυτών των υποτι- θέμενων τεχνολογιών. Έτσι, λοιπόν, οι ιστορίες για τεχνολογία που δημιουργήθηκε από ανα- κτημένους ιπτάμενους δίσκους, φαίνεται να ανήκουν σε κάποιο μυθολογικό πλαίσιο.
Μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να έχει συμβεί ένα ατύχημα σε ένα “εξωγήινο” σκάφος; Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε αυτή την πιθανότητα, αλλά μπορούμε να δηλώ- σουμε ότι είναι απίθανο να έχουμε όλα αυτά τα υποτιθέμενα “ατυχήματα. Αυτή η λογική ακο- λουθεί την ίδια γραμμή με τον αριθμό των παρατηρήσεων CE3. Υπάρχουν πάρα πολλές. Αυτή η πληθώρα δεδομένων (αν όντως είναι έτσι) υποδηλώνει ότι έχουμε να κάνουμε με κα- ταστάσεις που δεν σχετίζονται με μια εξωγήινη πραγματικότητα, αλλά μάλλον με κάποια δι- αφορετικά οριακά φαινόμενα η Γήινα μυστικά τεστ. Η ουφολογική μυθολογία χρησιμο- ποιείται εδώ και δεκαετίες για να καλύψει τις εξελίξεις απορρήτων επιχειρήσεων (black-ops) και στρατιωτικών δραστηριοτήτων. Είναι πολύ πιο λογικό να υποθέσουμε ότι η πλειονότητα των αναφερόμενων ατυχημάτων σχετίζεται με μυστικά στρατιωτικά σκάφη, παρά με εξω- γήινα ή εξωδιαστατικά αντικείμενα.
Το Κεφάλαιο 2 βασίστηκε σε άρθρο του κ. Χατζόπουλου που παρουσιάστηκε στο Vortex 4, 2023, εκδόσεις Locus-7 & Άλλωστε.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O Σταύρος Χατζόπουλος γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ferrara (Dept. of Neurosciences) στην Ιταλία. Έχει υπόβαθρο στην Ηλεκτρονική και Βιοϊατρική μηχανολογία, με έμφαση στην Επιστήμη της Ακοής (Hearing Science) και την ιατρική Ακοολογία (Audiology). Το ενδιαφέρον του για το φαινόμενο των ΑΤΙΑ ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 μετά την συνάντησή με τον Γιώργο Μπαλάνο και τον Όμηρο Καρατζά. Το 1975 έγινε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ερευνητών Αγνώστων φαινομένων (ΠEEAΦ). Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, ακολουθώντας τα ερευνητικά δεδομένα του Jacques Vallée, έχει αναπτύξει ένα μοντέλο παραφυσικής προσέγγισης του φαινομένου ATIA.
Είναι ενεργό μέλος του Ιταλικού Κέντρου Ουφολογικών Ερευνών (Centro Italiano Studi Ufologici -CISU), των Ευρωπαϊκών ομάδων EuroUfo.net και UAPcheck, του Αμερικανικού γκρουπ Society of UAP Studies (SUAPS) και της Ελληνικής ομάδας GRUFON- ΕρΕΝΖω. Ο δρ Χατζόπουλος επικοινωνεί στη διεύθυνση sdh1@unife.it
